Ks. Bp Józef Zawitkowski - ur. 23 listopada 1938 w Żdżarach, gm. Nowe Miasto nad Pilicą) – w latach 1990-1992 sufragan łowicki w archidiecezji warszawskiej, następnie biskup pomocniczy w diecezji łowickiej, wikariusz generalny kurii łowickiej, poeta, kompozytor.

Pochodzi z chłopskiej, bardzo religijnej rodziny. W wieku 12 lat stracił matkę. W 1956 roku wstąpił do warszawskiego seminarium duchownego, 20 maja 1962 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego. Był wikariuszem w Krośniewicach, Legionowie, w parafii Nawrócenia świętego Pawła w Warszawie, w parafii świętego Zygmunta na Bielanach w Warszawie i w archikatedrze warszawskiej, a jako rezydent w parafii Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. Był również pracownikiem Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej.

W roku 1978 został proboszczem parafii Gołąbki, a w 1984 roku proboszczem w Kolegiacie Łowickiej. Ukończył studia muzyczne w Instytucie "Musica Sacra" w Aninie, a następnie muzykologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W roku 1991 został mianowany biskupem pomocniczym Biskupa Warszawskiego Kardynała Józefa Glempa - Prymasa Polski.

25 marca 1992 roku zostaje mianowany Biskupem Pomocniczym Łowickim. Wygłosił wiele kazań podczas niedzielnych mszy św. transmitowanych z kościoła pw. św. Krzyża w Warszawie w I Programie Polskiego Radia od 1980 roku (tzn. od początku transmisji mszy św. w radiu) do 2006. Jest kompozytorem małych form muzycznych dla chórów, zespołów wokalnych. Wśród pieśni Jego autorstwa najbardziej znana jest Panie dobry jak chleb. Drukuje również swoje utwory pod pseudonimem ks. Tymoteusz. Wydał w ten sposób między innymi popularny modlitewnik pt. Panie mój, książki ...będę z Panem gadał, To jest ktoś.