Z wielkim żalem i smutkiem zawiadamiamy o śmierci łowickiej twórczyni ludowej Genowefy Miazek z Kocierzewa. Pani Gienia, bo tak wszyscy się do niej zwracali, odeszła 8 grudnia 2015 r. mając 77 lat. Od dłuższego czasu zmagała się z chorobą.

Pani Gienia pochodziła z rodziny, w której tradycje hafciarskie były bardzo silne i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Sztuki hafciarskiej nauczyła się od swojej mamy. Początkowo podpatrywała prace swoich starszych koleżanek, by w 15 roku życia rozpocząć samodzielną naukę. Tak zrodziła się jej miłość do sztuki ludowej, której pozostała wierna do samego końca. W październiku 2015 r. ostatni raz wzięła udział w sesji zdjęciowej do powstającej, drugiej części Elementarza Twórcy Ludowego. Niestety nie doczekała się jego wydania.

Swoje prace wykonywała metodą ręczno-maszynową. Pomysły na wzory - jak mówiła - czerpała z głowy, a wyroby wykonywała sercem. Może dlatego są one tak niepowtarzalne. Swoimi wzorami chętnie dzieliła się z innymi hafciarkami. Oprócz tradycyjnych haftów wykonywała również ozdoby na obrusy do kościołów, stroje dla dorosłych i dzieci do Pierwszej Komunii Świętej, a także bieżniki z elementami świątecznymi, obrusy i serwetki wykonane metodą richelieu. Jej prace znane są nie tylko w Polsce ale również za granicą. Prezentowała je m. in. w USA, Holandii i Bułgarii.

Przez 20 lat pracowała w Sztuce Łowickiej. Należała do prestiżowego Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie. Chętnie brała udział w różnego rodzaju wydarzeniach promujących łowicki folklor ludowy, a także w festynach podczas których prowadziła warsztaty ludowe. Była osoba bardzo lubianą, zawsze chętna do pomocy.

Za swój największy sukces w sztuce ludowej, uważała wykonanie strojów łowickich: damskiego i męskiego jako dar dla Ojca Świętego – Jana Pawła II.

Msza Święta pogrzebowa odbyła się w sobotę 12 grudnia 2015 r. o godz. 10:00 w kościele p.w. św. Wawrzyńca, diakona i męczennika w Kocierzewie. Po niej nastąpiło odprowadzenie ciała do grobu na cmentarz parafialny.

„Wieczny odpoczynek racz jej dać Panie, a światłość wiekuista niechaj jej świeci.”