Znajduje się ona niedaleko Łowicza, na terenie dawnego Księstwa Łowickiego. Dlatego też w źródłach spotyka się także określenie, Adama z Łowicza, Adama Polaka i Adamusa Polonusa. W związku z przypadająca rocznicą, 16 lutego 2014 r. Polskie Towarzystwo Turystyczne – Krajoznawcze Oddział w Łowiczu, Gmina Łowicz i Biblioteka w Bocheniu zorganizuje rajd „Szlakiem Adama z Łowicza do Bochenia”.

Trasa rajdu rozpocznie się sprzed siedziby gminy przy ul. Długiej. Następnie trasa przebiegać będzie przez dolinę Bzury do wsi Świące i dalej doliną Bobrówki do Bochenia. W Bocheniu będzie można wysłuchać wykładu przybliżającego życie i działalność Adama z Bochenia oraz zwiedzić Izbę Jego Pamięci, mieszczącą się w budynku Szkoły Podstawowej. Złożone zostaną także kwiaty przed pomnikiem Adama w Bocheniu.

W czasie rajdu przeprowadzony zostanie konkurs wiedzy o Gminie Łowicz, ze szczególnym uwzględnieniem jej atrakcji przyrodniczych i historycznych. Pytania konkursowe nawiązywać będą do trasy rajdu, a także życia i działalności Adama z Bochenia.

Z okazji rocznicy wydana zostanie okolicznościowa karta pocztowa oraz 40-stronicowa publikacja „Adam z Bochenia (+1514) w 500 rocznicę śmierci”, autorstwa łowickiego przewodnika PTTK Zdzisława Kryściaka. Na stronach publikacji, przybliży on postać medyka królewskiego, jego działalność naukową, działania na rzecz Akademii Krakowskiej, jako rektora, a także dane rodzinne i majątkowe.

W publikacji zostaną wykorzystane m.in. ryciny dzieła Adama z Bochenia „Dialog czterech stanów”. Będzie to pierwsza, jak do tej pory, tak obszerna publikacja o życiu i działalności tego wybitnego łowiczanina sprzed 500 lat.

Organizatorami rajdu upamiętniającego postać Adama z Bochenia, będzie Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział w Łowiczu, Gmina Łowicz i Biblioteka w Bocheniu.

Adam z Bochenia z pochodzenia prawdopodobnie był mieszczaninem. Od 1486 studiował na Wydziale Sztuk Wyzwolonych Akademii Krakowskiej, uzyskując w 1488 stopień bakałarza, a w 1492 magistra. W latach 1492-1493 wykładał na wydziale filozoficznym, później pracował, jako pisarz w kancelarii królewskiej. Za zezwoleniem króla Jana I Olbrachta uczestniczył w poszukiwaniu metali na terenie Polski.

W połowie lat 90. XV wieku studiował medycynę we Włoszech, gdzie uzyskał doktorat. Po powrocie został nadwornym fizykiem króla Aleksandra Jagiellończyka. W sierpniu 1504, po nostryfikacji dyplomu doktorskiego, inkorporował się do fakultetu medycznego Akademii Krakowskiej.

W międzyczasie pełnił obowiązki lekarza nadwornego 3 królów: Jana I Olbrachta, Aleksandra Jagiellończyka i Zygmunta I. W 1510 i 1511 2-krotnie obrany rektorem Akademii Krakowskiej, wspierając rozwój tej wszechnicy. Jako rektor Akademii Krakowskiej, wprowadził wiele zmian w dziedzinie majątkowej i administracyjnej, a także zniósł zwyczaj "otrzęsin", wprowadził kary za niepoddanie się obowiązkowi nostryfikacji.

Był przeciwnikiem dominacji stanu duchownego nad stanem świeckim. Jako niekonwencjonalny myśliciel wysunął hipotezę nieśmiertelności ludzkości, jako gatunku. Jest autorem dzieła „Dialog czterech stanów”, które zrywało ze średniowiecznym poglądem na świat, stając się zaczątkiem polskiego renesansu. Zmarł w Krakowie w 1514 roku.