Zanim jednak Łowiczanie obejrzeli film, wzięli udział w uroczystej Mszy Świętej w intencji Ojczyzny, odprawionej w Bazylice Katedralnej.

Złożyli także kwiaty przed pomnikami Solidarności i błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki. O 13 grudnia 1981 r pamiętali także samorządowcy Łowicza, uczestniczący we wszystkich wydarzeniach, przygotowanych w związku z tą smutną rocznicą.

Film Świątkowskiego opowiadał o losach internowanych, o skutkach wprowadzenia Stanu Wojennego w Polsce i spacyfikowaniu związku zawodowego "Solidarność". Przejawiało się to wówczas, głównie poprzez masowe aresztowania. W rezultacie tych działań kilka tysięcy działaczy ruchu „Solidarność” znalazło się w więzieniach. Obraz „Internowanych” w całości poświęcony został osadzonym w łowickim Zakładzie Karnym.

Zbiorowym bohaterem filmu jest grupa internowanych, sportretowanych na fotografii, podczas robienia zdjęć paszportowych na terenie łowickiego więzienia. W filmie sytuacja ta zostaje odtworzona powtórnie, z udziałem niegdysiejszych „internowanych”. W ten sposób dwa zdjęcia, to archiwalne i to wykonane współcześnie, określają ramy filmowej „podróży w czasie”.

Film przedstawia w sumie historie 19 internowanych, choć początkowo autor zakładał, że poświęcony będzie 6 osobom, widocznym na zdjęciu, wykonanym w więzieniu w stanie wojennym. Gdy nagrywał ich relacje, przekonał się, że są one na tyle ciekawe, że zdecydował się dotrzeć do następnych osób. (Źródło: Kino Charlie)

Z zebranych ponad 60 godzin nagrań powstał 57-minutowy obraz ukazujący wydarzenia sprzed trzydziestu dwóch lat. W czasie prezentacji filmu na sali kinowej obecni byli dwaj, wówczas osadzeni Łowiczanie: Wojciech Gędek i Andrzej Jankowski. Obaj nie kryli wzruszenia filmem, chętnie dzieląc się swoimi, spostrzeżeniami i niełatwymi wspomnieniami.