Stanisław Rotstad, syn Bronisława i Felicji z domu Klingsland, urodził się 9 września 1895 r. w Warszawie. Uczęszczał do VI Gimnazjum Męskiego w Warszawie, egzamin maturalny złożył w 1914 r., lecz konflikt światowy uniemożliwił mu podjęcie studiów. Brał udział w I Wojnie Światowej pełniąc funkcje sanitarne w 3 pułku piechoty armii rosyjskiej. Na froncie rozwijał swoje doświadczenie medyczne. Podczas walk pod Kownem 16 sierpnia 1915 r. został ciężko ranny; gdy wrócił do służby, otrzymał awans na podporucznika sanitarnego.

10 sierpnia 1918 r. Rotstad powrócił do Warszawy i niedługo potem został przyjęty na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Brał udział w rozbrajaniu Niemców. 11 listopada stał na czele warty akademickiej, która stanęła przed gmachem Pałacu Radziwiłłowskiego na Krakowskim Przedmieściu. Służył w szeregach 36 pułku piechoty Legii Akademickiej dzieląc obowiązki studenta i żołnierza brał udział w kampanii 1918-1920.

Stanisław Rotstad ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego w dniu 28 marca 1925 r. otrzymał dyplom lekarski doktora wszech nauk medycznych, z prawem specjalizacji w zakresie chirurgii, okulistyki i położnictwa. Jako lekarz wojskowy pełnił różne przydzielone mu funkcje. W 1926 r. został służbowo przeniesiony do 10 pułku piechoty stacjonującego w Łowiczu. Pracował na stanowisku młodszego lekarza, a następnie głównego lekarza pułku. Został wielokrotnie wyróżniony i odznaczony. Był inicjatorem utworzenia Łowickiego Towarzystwa Lekarskiego, które powstało w 1926 r.

W 1938 r. przeszedł w stan spoczynku w stopniu majora. Poświęcił się prywatnej praktyce lekarskiej, otaczał opieką medyczną uczniów łowickich szkół: Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Ks. Józefa Poniatowskiego, Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. Juliana Ursyna Niemcewicza oraz Miejskiej Szkoły Handlowej w Łowiczu. Do kwietnia 1939 r. wykładał w nich przysposobienie obronne, higienę, anatomię i zasady udzielania pierwszej pomocy. Doktor Stanisław Rotstad pełnił także funkcję lekarza w areszcie karno- śledczym w Łowiczu.

Był zaangażowany w działalność łowickiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża, uczestniczył w wielu przedsięwzięciach społecznych m. in. na rzecz zaopatrzenia w sprzęt Ochotniczą Straż Pożarną w Łowiczu. W wrześniu 1939 r. opuścił Łowicz. Powrócił do miasta w 1945 r. podejmując pracę jako lekarz w tutejszym Urzędzie Pocztowo-Telegraficznym oraz w Szkole Rolniczej na ul. Blich. W wycieńczonym wojną mieście ofiarnie pracował na rzecz odbudowy i rozwoju łowickiej służby zdrowia. W latach 1948-1949 pełnił obowiązki lekarza powiatowego.

Poza codzienną służbą dla pacjenta był organizatorem szeregu form opieki w lecznictwie otwartym. Stworzył przychodnie obwodową, organizował kuchnie mleczne i spółdzielnie zdrowia na wsi, sezonowe żłobki, szkoły matek i pogadanki dla kobiet wiejskich, był inicjatorem masowych badań dzieci szkolnych. Jego misja jako lekarza zaraz po wojnie i w latach późniejszych była ukierunkowana na opiekę i pomoc najmłodszym mieszkańcom Łowicza i powiatu łowickiego. Dużą wagę przykładał również do pomocy materialnej i rzeczowej dla matek i dzieci. Należy podkreślić, że wybitnie przyczynił się do poprawy stanu zdrowia dzieci. W 1952 r. śmiertelność niemowląt w powiecie łowickim była najmniejsza w całym kraju. W związku z niedoborem kadry medycznej przez kilka lat pracował w łowickiej Szkole Felczerskiej, ponadto prowadził kursy dla nauczycieli miejscowych szkół. Kierował wieloma placówkami służby zdrowia m.in.: laboratorium analitycznym, Poradnią dla dzieci, Ośrodkiem Zdrowia w Łowiczu i Przychodnią kolejową. W Przychodni Obwodowej przy Rynku Kościuszki zorganizował szereg poradni specjalistycznych oraz Przychodnię Przeciwgruźliczą.

Doktor Stanisław Rotstad należał do elity intelektualnej Łowicza, dla mieszkańców naszego miasta był autorytetem moralnym i osobą, na którą mogli zawsze liczyć. Pomimo rozlicznych obowiązków zawodowych chętnie angażował się w pracę społeczna na rzecz Łowicza. Działał w wielu organizacjach m. in. w Towarzystwie Przyjaciół Muzeum w Łowiczu i Łowickim Kole Polskiego Związku Filatelistów. Przede wszystkim był ceniony jako wybitny lekarz, który poświęcał się swoim pacjentom, bezinteresownie pomagał ubogim i najbardziej potrzebującym.

W 50. Rocznicę wojny obronnej 1939 r. rozkazem personalnym nr 90 Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 sierpnia 1989 r. major doktor Stanisław Rotstad otrzymał awans do stopnia podpułkownika. Został wyróżniony następującymi odznaczeniami: Medal św. Jerzego (Rosja), Krzyż Walecznych, Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości, Brązowy i Srebrny Medal za Długoletnią Służbę, Medal za Wojnę, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medal X-lecia PRL-u, Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal "Za udział w wojnie obronnej 1939", Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, Medal 40-lecia PRL-u. Ponadto otrzymał odznaki honorowe: "Za wzorową pracę w służbie zdrowia", "Za wzorową pracę w PKP", "Przyjaciela Dziecka" (TPD), "Zasłużony dla ZBOWiD", "Zasłużony dla Związku Inwalidów Wojennych".

Doktor Stanisław Rotstad zmarł w dniu 1 września 1994 r. przeżywszy 99 lat. Został pochowany na cmentarzu katedralnym w Łowiczu. Uchwałą Rady Miejskiej w Łowiczu nr XXXVI/342/97, jego imię zostało nadane jednej z łowickich ulic. W 2010 r. został patronem 39. drużyny harcerskiej łowickiego hufca ZHP. Jego pamięć pielęgnuje Stowarzyszenie Historyczne im. 10 Pułku Piechoty.

Był człowiekiem niezwykłym i wielkiego serca. Walczył o niepodległość Polski, brał udział w kształtowaniu nowego państwa w okresie międzywojennym, a także w jego odbudowie po zakończeniu II Wojny Światowej. W sposób szczególny zasłużył się dla naszego miasta niosąc ratunek i ulgę w cierpieniu wielu pokoleniom Łowiczan.