Czy wiesz, że ... ?
Mariawici
Mariawici jako wyznanie niezależne od Rzymu powstali w 1893 roku. Założycielem zgromadzenia jest Feliksa Maria Kozłowska, zwana później przez Mariawitów „Mateczką”. Kościół mariawicki pw. Przenajświętszego Sakramentu w Łowiczu wzniesiono w 1910 roku, w stylu neogotyckim, w typie bazylikowym, na planie krzyża łacińskiego. Na antepedium ołtarza widnieje herb Łowicza.
Zostań kwestarzem PTTK!
16 października 2018
Uratujmy razem kolejny, zabytkowy nagrobek na łowickim cmentarzu. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział w Łowiczu organizuję IX Kwestę na rzecz ratowania zabytkowych grobów łowickich cmentarzy.
Zbiórka, podobnie jak w latach minionych przeprowadzona zostanie przed bramami cmentarzy: katedralnego, ewangelicko-augsburskiego, Świętego Ducha „EMAUS” i Chrystusa Dobrego Pasterza, 1 i 2 listopada 2018 r. w godzinach od 9.00 do 17.00. W chwili obecnej trwają przygotowania organizacyjne kwesty.
Osoby, które chciałyby włączyć się w zbiórkę i pełnić rolę kwestarza, proszone są o zgłaszanie się, najpóźniej do 29 października 2018 r. do siedziby PTTK, mieszczącej się w Kamienicy Napoleońskiej przy Starym Rynku 3, biuro czynne w poniedziałek i czwartek godz. 15.00-19.00. Po godz. 16.00 zgłoszenia przyjmowane będą każdego dnia pod numerem 693 036 111 (kol. Jacek Rybus).
Można także wysłać swoje dane, poprzez Facebooka. Wszyscy kwestarze, będą posiadać imienne identyfikatory oraz puszki z naklejką kwesty. Tradycyjnie za wrzucony datek będzie można otrzymać pamiątkową pocztówkę. Dyżury kwestarskie po dwie godziny.
Dlaczego kwestujemy? Bo uważamy, że cmentarze to nie tylko miejsca pochówku naszych bliskich, które wyjątkowo licznie odwiedzamy we Wszystkich Świętych i w Dzień Zaduszny. To także „zapis przeszłości danej miejscowości, w czasie, w którym istnieją”. Cmentarze są jak pisze w swoich pracach historyk, regionalista oraz badacz zabytkowych cmentarzy Mirosław Pisarkiewicz „zapisem przeszłości danej miejscowości, w czasie, w którym istnieją”. Cmentarz (…) Jest jak cała historia wyrywkowy, a zarazem reprezentatywny, nie obejmuje wszystkiego, ale i nauka historii nie jest w stanie wszystkiego objąć. I co najważniejsze, związany jest z ludźmi tworzącymi miejscowość. Oczywiście także nie ze wszystkimi, ale z tak znaczącą częścią, że można zrozumieć poprzez groby lokalną specyfikę, koloryt i legendę. Jest rodzajem poetyckiej ballady o miejscowości i okolicy. (…) Cmentarz w pigułce zawiera dzieje wydarzeń i postaci, które z nimi były związane. Podróżując uliczkami Miasta Umarłych wskrzesza się metaforycznie świat żywych, który przeminął realnie w minionych okresach czasu, ale który trwa symbolicznie w istniejących pomnikach i nagrobkach. Trwa w grobowcach i mogiłach. Ideą każdego cmentarza jest Pamięć Ta szczególna, o naszych bliskich zmarłych, która przeobraża się w zbiorową Pamięć o miejscowości. Cmentarz jest, więc kluczem do historii, a historia kluczem do Cmentarza. Nie można wejść w zrozumienie miejscowości, nie otwierając przeszłości tymi dwoma kluczami równocześnie”.
Świadkowie minionych wieków, mówią do nas współcześnie. Mowę tę należy jednak dostrzec i chcieć usłyszeć. Wyraża się ona poprzez różnego rodzaju epitafia nagrobne oraz architekturę grobowców, w formie zwykłych grobów ziemnych i wspaniałych, często przypominających małe dzieła sztuki pomniki. Większość z nich, dziś przykrywa warstwa kurzu, mchu i zapomnienia, z chwilą, gdy odejdzie ostatni opiekun „śladów” spośród żyjących.
„Jeśli chcemy poznać jakąś miejscowość, powinniśmy zacząć zwiedzanie jej właśnie od cmentarza. (…) Cmentarz jest historią zapisaną w kamieniu, metalu i marmurze” – pisze Jan B. Nycek, dziennikarz i regionalista pobliskiej Łęczycy. Podobnego zdania była znana poetka Maria Konopnicka, która podczas swoich podróży, jak wiemy z jej korespondencji, zwiedzanie danej miejscowości najczęściej rozpoczynała właśnie od cmentarza uważając, że „spojrzenie na życie od strony śmierci, daje głębsze jego zrozumienie, bo staje się ono wtedy w wielkich blaskach prawdy”. Cmentarz nie jest więc jedynie miejscem pochówku zmarłych. Jest świadectwem ludzkiej cywilizacji, mówiącym o wielu różnorodnych jej aspektach.
Co zrobiliśmy? Dotychczas dzięki wspólnym działaniom i hojności darczyńców udało się wspólnie wyremontować 11 grobów
Osoby, które chciałyby włączyć się w zbiórkę i pełnić rolę kwestarza, proszone są o zgłaszanie się, najpóźniej do 29 października 2018 r. do siedziby PTTK, mieszczącej się w Kamienicy Napoleońskiej przy Starym Rynku 3, biuro czynne w poniedziałek i czwartek godz. 15.00-19.00. Po godz. 16.00 zgłoszenia przyjmowane będą każdego dnia pod numerem 693 036 111 (kol. Jacek Rybus).
Można także wysłać swoje dane, poprzez Facebooka. Wszyscy kwestarze, będą posiadać imienne identyfikatory oraz puszki z naklejką kwesty. Tradycyjnie za wrzucony datek będzie można otrzymać pamiątkową pocztówkę. Dyżury kwestarskie po dwie godziny.
Dlaczego kwestujemy? Bo uważamy, że cmentarze to nie tylko miejsca pochówku naszych bliskich, które wyjątkowo licznie odwiedzamy we Wszystkich Świętych i w Dzień Zaduszny. To także „zapis przeszłości danej miejscowości, w czasie, w którym istnieją”. Cmentarze są jak pisze w swoich pracach historyk, regionalista oraz badacz zabytkowych cmentarzy Mirosław Pisarkiewicz „zapisem przeszłości danej miejscowości, w czasie, w którym istnieją”. Cmentarz (…) Jest jak cała historia wyrywkowy, a zarazem reprezentatywny, nie obejmuje wszystkiego, ale i nauka historii nie jest w stanie wszystkiego objąć. I co najważniejsze, związany jest z ludźmi tworzącymi miejscowość. Oczywiście także nie ze wszystkimi, ale z tak znaczącą częścią, że można zrozumieć poprzez groby lokalną specyfikę, koloryt i legendę. Jest rodzajem poetyckiej ballady o miejscowości i okolicy. (…) Cmentarz w pigułce zawiera dzieje wydarzeń i postaci, które z nimi były związane. Podróżując uliczkami Miasta Umarłych wskrzesza się metaforycznie świat żywych, który przeminął realnie w minionych okresach czasu, ale który trwa symbolicznie w istniejących pomnikach i nagrobkach. Trwa w grobowcach i mogiłach. Ideą każdego cmentarza jest Pamięć Ta szczególna, o naszych bliskich zmarłych, która przeobraża się w zbiorową Pamięć o miejscowości. Cmentarz jest, więc kluczem do historii, a historia kluczem do Cmentarza. Nie można wejść w zrozumienie miejscowości, nie otwierając przeszłości tymi dwoma kluczami równocześnie”.
Świadkowie minionych wieków, mówią do nas współcześnie. Mowę tę należy jednak dostrzec i chcieć usłyszeć. Wyraża się ona poprzez różnego rodzaju epitafia nagrobne oraz architekturę grobowców, w formie zwykłych grobów ziemnych i wspaniałych, często przypominających małe dzieła sztuki pomniki. Większość z nich, dziś przykrywa warstwa kurzu, mchu i zapomnienia, z chwilą, gdy odejdzie ostatni opiekun „śladów” spośród żyjących.
„Jeśli chcemy poznać jakąś miejscowość, powinniśmy zacząć zwiedzanie jej właśnie od cmentarza. (…) Cmentarz jest historią zapisaną w kamieniu, metalu i marmurze” – pisze Jan B. Nycek, dziennikarz i regionalista pobliskiej Łęczycy. Podobnego zdania była znana poetka Maria Konopnicka, która podczas swoich podróży, jak wiemy z jej korespondencji, zwiedzanie danej miejscowości najczęściej rozpoczynała właśnie od cmentarza uważając, że „spojrzenie na życie od strony śmierci, daje głębsze jego zrozumienie, bo staje się ono wtedy w wielkich blaskach prawdy”. Cmentarz nie jest więc jedynie miejscem pochówku zmarłych. Jest świadectwem ludzkiej cywilizacji, mówiącym o wielu różnorodnych jej aspektach.
Co zrobiliśmy? Dotychczas dzięki wspólnym działaniom i hojności darczyńców udało się wspólnie wyremontować 11 grobów
- grobowiec Walentego Lilienheima i Marii Sienkiewicz z końca XIX wieku na cmentarzu katedralnym,
- groby Franciszka Mazowieckiego z 1907 r. na cmentarzu katedralnym (dwie płyty),
- grób Stanisława Lisickiego, doktora medycyny Fakultetu Paryskiego z 1882 r. na cmentarzu katedralnym,
- grób Maurycego Klimeckiego na cmentarzu Świętego Ducha,
- groby Rodziny Hauszyldów z 1893 r. i 1905 r. na cmentarzu Świętego Ducha (dwie płyty),
- grób Kazimierza Szymanowskiego z 1908 r.
- grobowiec Władysława Frątczaka - Legionisty z 1919 r. na cmentarzu katedralnym.
- nagrobek Marcina Szyikowskiego z początku XIX w. na cmentarzu Świętego Ducha.
- odświeżenie płyty grobu Hilarego Smoleńskiego zm. w 1888 r. na cmentarzu Świętego Ducha.
Warto zobaczyć
Na skróty
Newsletter
Zapisz się do naszego newslettera by otrzymywać najświeższe informacje z Łowicza i okolic.
Podaj adres e-mail:
Podaj adres e-mail:
Kontakt
Urząd Miejski w Łowiczu
Kod pocztowy: 99-400, ŁowiczPlac: Stary Rynek 1
Tel.: 46 830 91 51, 830 91 52
Fax.: 46 830 91 60
E-mail: umlowicz@um.lowicz.pl
design by fast4net