Obchody rozpoczną się 15 sierpnia 2014 r. o godz. 11.15 przed pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudzkiego przy ul. Podrzecznej 30. Następnie poczty sztandarowe i uczestnicy spotkania, przy muzyce Miejsko –Strażackiej Orkiestry Dętej w Łowiczu, przejdą do bazyliki katedralnej, gdzie o godz. 12.00 zostanie odprawiona uroczysta Msza Święta pod przewodnictwem księdza Prałata Stefana Wysockiego – Honorowego Obywatela Miasta Łowicza. Łowicka uroczystość zakończy się tradycyjnie przed pomnikiem Synom Ziemi Łowickiej i Świętego Jana Pawła II.

Program uroczystości

Godz. 11:15
Zbiórka pocztów sztandarowych i złożenie kwiatów pod pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego, ul. Podrzeczna 30.
Godz. 11:45
Przemarsz do Bazyliki Katedralnej z udziałem Miejsko –Strażackiej Orkiestry Dętej w Łowiczu.
Godz. 12:00
Masza Święta w Bazylice Katedralnej pod przewodnictwem Księdza Prałata Stefana Wysockiego - Honorowego Obywatela Miasta Łowicza. Złożenie kwiatów pod Pomnikiem Synom Ziemi Łowickiej i Świętego Jana Pawła II

Święto Wojska Polskiego obchodzone jest na pamiątkę zwycięskiej bitwy warszawskiej z 1920 r., stoczonej w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Wprowadzone ustawą Sejmu z 30 lipca 1992 r. Święto to przypada w dzień ustawowo wolny od pracy, ponieważ 15 sierpnia jest również liturgicznym świętem Wniebowzięcia Matki Bożej, dla którego ustawodawca wprowadził wolne. W okresie II Rzeczypospolitej Święto Żołnierza obchodzono dla upamiętnienia walk w obronie Ojczyzny toczonych w 1920 roku.

Wybrano dzień 15 sierpnia, gdyż w tym dniu w 1920 roku w godzinach nocnych pierwsze oddziały 21 Dywizji Górskiej rozpoczęły forsowanie Wieprza pod Kockiem. Rozpoczęto w ten sposób słynną kontrofensywę, w wyniku, której rozbito wojska rosyjskiego Frontu Zachodniego pod dowództwem Michaiła Tuchaczewskiego.

Ustanowienie Święta Żołnierza sankcjonował prawnie rozkaz Ministra Spraw Wojskowych gen. broni Stanisława Szeptyckiego nr 126 z dnia 4 sierpnia 1923 roku. Podano w nim: W dniu tym wojsko i społeczeństwo czci chwałę oręża polskiego, której uosobieniem i wyrazem jest żołnierz. W rocznicę wiekopomnego rozgromienia nawały bolszewickiej pod Warszawą święci się pamięć poległych w walkach z wiekowym wrogiem o całość i niepodległość Polski.

Święto Żołnierza nie zostało nigdy anulowane żadnym aktem prawnym. Obchodzono je uroczyście w okresie II wojny światowej w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie i w Wojsku Polskim do 1947 roku. W następnych latach zaniechano jego obchodów i ustanowiono Dzień Wojska Polskiego (12 października) - upamiętniając w ten sposób chrzest bojowy 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki pod Lenino.

Jednak ten czyn zbrojny był jednym z wielu epizodów na szlaku bojowym żołnierzy polskich w latach II wojny światowej. Dla wielu Polaków nie był on akceptowany ze względów moralnych i politycznych. W środowiskach wojskowych i w kręgach kombatanckich, w tym również na forum Sejmu, wskazywano na potrzebę ustanowienia Dnia Wojska Polskiego w terminie akceptowanym przez Siły Zbrojne i cały naród. W latach 1990-1992 Święto obchodzono w dniu 3 maja, w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja.

Ustawa sejmowa z dnia 30 lipca 1992 roku przywróciła obchody Święto Wojska Polskiego w dniu 15 sierpnia. Tegoż roku po raz pierwszy w dniu 15 sierpnia odbyły się centralne uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie.