Pochód tworzyli członkowie grup rekonstrukcyjnych w historycznych mundurach polskich oficerów oraz pilnujących ich funkcjonariuszy NKWD, którzy w milczeniu przeszli sprzed Muzeum Wojska Polskiego, ul. Krakowskie Przedmieście, Placem Zamkowym, Rynkiem Starego Miasta, Barbakanem, ul. Długą, Placem Krasińskim i ul. Bonifraterską pod Pomnik Poległym i Pomordowanym na Wschodzie.

W trakcie marszu, zatrzymano się przed Bazyliką pw. Świętego Krzyża na Krakowskim Przedmieściu, na pl. Zamkowym oraz pl. Krasińskich (przed Katedrą Polową WP), gdzie odczytywano fragmenty listów pomordowanych do rodzin, pamiętniki, wspomnienia ocalałych oraz fragmenty list pomordowanych.

Uroczystość zakończyła się przy pomniku pomordowanym na wschodzie, gdzie rekonstruktorów ustawiono w szeregi, a następnie naciągnięto na nich symbolicznie czarny całun, będący metaforą śmierci polskich oficerów. Rozciąganie tkaniny odbywało się przy odgłosach strzałów z broni.

Uczestnictwem w marszu „dziesiątacy” oddali hołd wszystkim pomordowanym w 1940 roku, bez względu na ich wyznanie. Szczególną intencją była osoba kapitana 10PP Andrzeja Drozda, jeńca Starobielska, zamordowanego przez NKWD 14.04.1940 w Charkowie oraz ppor Mariana Szulborskiego, porucznika rezerwy piechoty.

Ppor Marian Szulborski był synem Antoniego i Heleny Sawińskich, ur. 25 marca 1908 r. w Pszczonowie, pow. Łowicki. W maju 1929 r. ukończył Gimnazjum Koedukacyjne im. Ignacego Mościckiego w Ostrowi- Komorowie. W lipcu 1930 r. odbywał przeszkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Ostrowi - Komorowie. Po odbyciu ćwiczeń 1932 r. w 71 pp. W Zambrowie został awansowany do stopnia kaprala podchorążego. W styczniu 1933 r. mianowany podporucznikiem i przeniesiony do rezerwy 71 pp.

W 1939 r. zmobilizowany do 114 pp, 41 Dywizji Piechoty, z którym przeszedł szlak bojowy od Różan do walk w nocy z 24 na 25 września 1939 r. w celu wyjścia z okrążenia w kierunku Suchowoli. W tych okolicach dostał się prawdopodobnie do niewoli sowieckiej. Figuruje na liście wywozowej nr 035/1 z 16 kwietnia 1940 r., poz62. Wywieziony z obozu razem z ppor. Antonim Tersińskim i Józefem Trepakiem, który w swoim pamiętniku zapisał: kwiecień 21.

Wyjazd z Koz(ielska). […] Około 17 wyjazd do wagonów, Straszna „przejażdżka” autami. Na bocznicy w Kozielsku do wagonów areszt(anckich) po 14 do przedziału22. Wyjechaliśmy z Kozielska pomiędzy 2 i 3 w nocy”. Ekshumowany w 1943 r., nr PCK/AM 1279. Przy zwłokach znaleziono kartę szczepień. W t. zw. Archiwum Robla, jego nazwisko figuruje na kopercie „02567”, karta nr 575.

Warto przypomnieć, że w 2012 roku przy szkole w Bobrownikach, posadzono „Dąb pamięci”, upamiętniający porucznika Mariana Szulborskiego. Sadzenie „Dębów Pamięci”, to akcja polegająca na upamiętnieniu, poprzez posadzenie drzew, ofiar 1940 r. zamordowanych bestialsko przez Rosjan.