Pierwszym z nich jest nagrobek śp. Mieczysława Rosenbluma (1859-1999) na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Łowiczu. Znajduje się on przy alei głównej, niedaleko kaplicy Rodziny Sax oraz wyremontowanego w 2020 roku, nagrobka Ferdynanda Eichhorna. Będzie on drugim nagrobkiem objętym remontem na tym cmentarzu, w czasie jedenastoletniej historii organizowania zbiórki.

W chwili obecnej z pracowni konserwatorskiej powrócił cokół nagrobka, który został oczyszczony i zabezpieczony. Przywrócony został mu krzyż, który dotychczas leżał potłuczony u jego podstawy oraz uzupełnione zostały wszelkie ubytki. Na cokole odtworzone zostały również litery, zatarte przez czas. Przy nagrobku staną jeszcze prostokątne słupki, w których zamontowana zostanie metalowa barierka.

- Duży problem mieliśmy z odtworzeniem dnia urodzenia i śmierci śp. Mieczysława Rosenbluma. Były one nieczytelne. Udało się je przywrócić dzięki pomocy Kolegi Zdzisława Kryściaka, który przeprowadził wnikliwą analizę źródłowo-historyczną. Niestety wciąż szukamy właściwego zdjęcia śp. Mieczysława Rosenbluma, które mogłoby zostać umieszczone na porcelanowej tabliczce na nagrobku. Jest na nie miejsce. Może ktoś posiada takie i mógłby je nam udostępnić? – mówi Jacek Rybus, organizator kwesty z ramienia PTTK Oddział w Łowiczu i koordynator działań renowacyjnych.

Po przeprowadzeniu wyceny kosztów remontu nagrobka okazało się, że uda się jeszcze wygospodarować pieniądze na remont drugiego nagrobka. Ale będzie on remontowany w dwóch etapach. Wybrany został nagrobek Józefa Skorupskiego - Naczelnika Poczty, Kawalera Orderu Świętnego Stanisława i znaku nieskazitelnej służby, znajdujący się na cmentarzu Świętego Ducha EMAUS w Łowiczu.

Skorupski był szlachcicem, czego dowodem jest herb Szeliga, umieszczony na nagrobku. W barwach wygląda on następująco: W polu czerwonym znajduje się półksiężyc złoty, rogami zwrócony do góry, w środku krzyż łaciński również tegoż koloru. W klejnocie pawi ogon lub pięć piór strusich. Herbem tym pieczętowało się około 80 rodzin. Wśród nich są Skorupscy. Zmarł on 19 sierpnia 1852 r. w wieku 58 lat, a nagrobek wystawiła mu żona razem z dziećmi.

Analizując zdobyte informacje wydaje się, że Józef Skorubski, mógł uzyskać Order Świętego Stanisława nadany mu w Królestwie Polskim za panowania cara Aleksandra I. Niestety Krzysztofowi Markowi Wiśniewskiemu nie udało się odnaleźć jego nazwiska na żadnej liście kawalerów tego orderu w różnych okresach czasu. Jest to istotne o tyle, że w tym okresie – według oceny Stanisława Pagacza WM OSS: „Order ten zachowywał jeszcze oznakę polską, tj. taką jak w Księstwie Warszawskim (choć był podzielony na 4 klasy - lata 1815-1839).

Insygnia te zmieniły się na rosyjskie (tzn. z orłami dwugłowymi) dopiero po upadku powstania listopadowego 1831 r. gdy car Mikołaj I włączył Order Św. Stanisława do systemu odznaczeń rosyjskich pn. „Cesarsko-Królewski Order Świętego Stanisława". Od 1839 r. order ten był 3-klasowy. O tym, że Józef Skorupski mógł otrzymać Order Świętego Stanisława ze znakami polskimi, świadczyć może to, iż został on wyróżniony „znakiem honorowym”. Znak Honorowy za Długoletnią i nieskazitelną służbę.

Musimy przy tym pamiętać, że w tamtych czasach nadawano zarówno Order Św. Stanisława jak i Znak nieskazitelnej służby osobom odznaczającym się lojalnością wobec ówczesnych władz zaborczych. Jak było ze Józefem Skorupskim, nie udało mi się ustalić.

Nagrobek śp. Józefa Skorupskiego w chwili obecnej został przewieziony do pracowni konserwatorskiej. Tam zostanie poddany konserwacji. Po czym powróci na swoje pierwotne miejsce. O kolejnych działaniach w tym zakresie będziemy informować. Prace renowacyjne prowadzi konserwator Piotr Owczarek z Żyrardowa.