W kategorii twórczość ludowa „gwiozdy” otrzymali: wycinankarka Danuta Wojda z Łowicza i wielopokoleniowa rodzina rzeźbiarzy ludowych Krajewskich z Zawidza Kościelnego (woj. mazowieckie). Za upowszechnianie i ochronę dóbr kultury ludowej „gwiozdami” uhonorowani zostali: Stanisław Wielc z Łowicza, długoletni dyrektor Zespołu Pieśni i Tańca „Blichowiacy” i propagator muzyki ludowej oraz Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny, działający od 1953 r.

Uroczyste odsłonięcie „gwiozd”, odbyło się w sobotę, 7 września 2019 r. W uroczystości wzięło udział wielu zaproszonych gości. Po odsłonięciu tablic dalsza cześć kontunuowania była w sali barokowej łowickiego muzeum. Podczas spotkania odbyła się krótka prezentacja każdego z laureatów konkursu. Oprawę muzyczną uroczystości zapewniły łowickie zespoły ludowe.

LAUREACI
Danuta Wojda urodziła się w Łaguszewie w 1950 r. Od dzieciństwa związana jest z Ziemią Łowicką. Jako jedna z twórczyń uprawia ginącą dziedzinę sztuki ludowej - wycinankarstwo. Dzięki blisko trzydziestoletniej pracy w spółdzielni „Sztuka Łowicka” poznała tradycyjne metody wykonywania i komponowania wycinanek. Dzięki temu mogła również rozwijać się jako twórca. W dorobku Pani Danuty znajdziemy: kodry kwiatowe i rodzajowe, gwiozdy i tasiemki, wycinanki ażurowe. Pozostaje wierna wzorom i motywom wywodzącym się z tradycji wycinankarskich regionu łowickiego.

Prace Danuty Wojdy możemy znaleźć w zbiorach muzealnych oraz prywatnych kolekcjonerów. Muzeum w Łowiczu również posiada jej dzieła. Największym osiągnięciem Pani Danuty było wykonanie wycinanki, która ozdobiła jeden z samolotów pasażerskich brytyjskich linii lotniczych - British Airways. Pani Danuta jest laureatką konkursów i przeglądów, m.in. „Ginące zawody – Sztuka Ludowa Województwa Skierniewickiego” (Żyrardów, 1996 r.), „Wycinanka Łowicka - Pamiątką z Polski” (Łowicz, 2004 r.), „Ludowa Plastyka Obrzędowa Okresu Wielkanocnego” (Łódź, 2001 r.). Uhonorowana Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką „Zasłużony dla Cepelii” (1986 r.), nagrodą „Łowicka Róża” (2017 r.). Wielokrotnie można było przyglądać się jej pracom na wydarzeniach organizowanych przez Urząd Miejski w Łowiczu, Powiat Łowicki, Muzeum w Łowiczu.

Rodzina Krajewskich z Zawidza Kościelnego (woj. mazowieckie) włożyła duży wkład w rozwój rzeźbiarstwa ludowego, o czym świadczą liczne nagrody i wyróżnienia zdobywane przez jej członków. Tradycja została zapoczątkowana przez Wincentego Krajewskiego (1896-1978). Za swoją twórczość otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki III stopnia, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nagrody im. J. Pocka i O. Kolberga. Kontynuacją jego dzieła zajął się syn Jan oraz jego żona Alfreda, która rozszerzyła rodzinną twórczość o płaskorzeźby. Ich syn Krzysztof kontynuuje z powodzeniem rodzinną tradycję, zdobywając kolejne nagrody i wyróżnienia.

Stanisław Wielec, dyrektor Zespołu Pieśni i Tańca „Blichowiacy” w latach 1978 - 2001. Zespół pod jego kierownictwem koncertował nie tylko w kraju, ale i za granicą zdobywając wiele nagród oraz wyróżnień (m.in. I miejsce na festiwalu folklorystycznym zorganizowanym przez Towarzystwo Przyjaźni Folkloru i Kultury Polskiej w Mericourt we Francji w 1993 r., I nagroda na Biennale Folkloru w Łowiczu w 1993 r., I miejsce na Festiwalu folkloru polskiego w Dortmundzie w Niemczech w 1996 r.).

Głównym celem zespołu była promocja folkloru łowickiego. Mimo przejścia na emeryturę nadal aktywnie uczestniczy w propagowaniu kultury łowickiej. W 2003 r. założył zespół folklorystyczny „Masovia”, w 2009 r. zespół dziecięcy „Furkotki”, skupiający dzieci z niepełnosprawnościami. Obecnie jest członkiem zespołu śpiewaczego „Ksinzoki”. W 1999 r. wyróżniony tytułem „Łowiczak Roku”. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. odznakę Zasłużony działacz kultury (1984 r.), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2000 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1983 r.), nagrodę „Łowicka Róża” (2012 r.).

Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny to jeden z największych polskich zespołów artystycznych, założony 1 lipca 1953 r. przez Stanisława Hadynę oraz Elwirę Kamińską. Siedziba zespołu mieści się w pałacu w Koszęcinie. Zespół posiada bogaty repertuar, na który składają się wielkie, barwne i dynamiczne widowiska propagujące kulturę wszystkich regionów Polski, koncerty edukacyjne, prezentacje muzyki klasycznej i sakralnej.

Przez lata zespół zdobył również wiele nagród, m.in.: Platynową Płytę za album „Karolinka”, Złotą Odznakę Honorową „Za Zasługi dla Województwa Śląskiego”, „Skrzydła Merkurego” –  za promocję kultury polskiej i międzynarodowej na świecie, Nagrodę im. Stanisława Ligonia, Złoty Medal Akademii Polskiego Sukcesu , „TOTUS Specjalny 2013”, Medal „Mater Verbi” Tygodnika Katolickiego „Niedziela”. Na te nagrody zapracowało kilka pokoleń pedagogów i młodych ludzi, dla których „Śląsk” był pasją i sposobem na życie.

Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny to Instytucja Kultury Samorządu Województwa Śląskiego współprowadzona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Zespół nosi miano Ambasadora Polskiej Kultury Narodowej występuje na wielkich światowych scenach, ale także w małych miejscowościach. „Śląsk” prężnie się rozwija poprzez liczne programy koncertowe, konferencje, szkolenia, warsztaty wokalno-taneczne dla szkół oraz wycieczki.

Warto przypomnieć, że „Gwiozdo Łowicko” to nagroda przyznawana od 2011 r. Swoje „gwiozdy” mają: Julian i Wanda Brzozowscy, Janusz Kaźmierczak, Bronisława Skwarna, Marianna Sołtyszewska, Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze”, rodzina Konopczyńskich, Anna i Henryk Świątkowscy, Marianna Sołtyszewska, Helena Miazek, Adam Głuszek oraz Ludowy Zespół Artystyczny PROMNI im. Zofii Solarzowej, Apolonia Nowak z Kadzidła, Maria Stachnal, Stanisław Madanowski i Marian Moskwa. Henryka Lus, bp. Józef Zawitkowski, Jadwiga Solińska z Wąsosza Grajewskiego, Zofia Czubik, Genowefa Miazek, Zespół Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej, Danuta Kasprzak, Edward Bednarek, Janina Kuczek, Czesława Kaczyńska, Zofia Mycka, Józef Kossowski, Danuta Wojda, Zespół Pieśni i Tańca "Śląsk", Rodzina Państwa Krajewskich i Stanisław Wielec.

„Gwiozda” to jeden z trzech typów łowickiej wycinanki, obok „kodry” i „tasiemki”, element dawnego wyposażenia wnętrz. Jej historia sięga II połowy XIX wieku, kiedy to wycinankami zaczęto dekorować wnętrza izb chałup mieszkańców dawnego Księstwa Łowickiego, umieszczając gwiozdy na belkach stropowych oraz jako zwieńczenie „tasiemek” wieszanych na ścianach. Gwiozda to wycinaka okrągła, często z brzegami nieregularnymi, np. w formie drobnych ząbków. Jej dekorację stanowiły symetryczne elementy roślinne oraz zwierzęce (np. popularny regionie łowickim kogut). Od lat 20. XX w. powstają gwiozdy tzw. ażurowe, wykonywane dla odbiorcy miejskiego, nie będące elementem wyposażenia wnętrz. W ażurowych kołach, również z dekoracją symetryczną, obok pojedynczych, pojawiają się zwielokrotnione motywy roślin (kwiaty, przede wszystkim róże) i zwierząt (koguty, pawie).

Obecnie „gwiozda”, podobnie jak pozostałe rodzaje wycinanek nie pełni funkcji użytkowej. Jest popularną pamiątką kojarzoną z regionem łowickim, chętnie nabywaną przez turystów. Gwiozdy ażurowe wykonywane są przez niemal wszystkie działające wycinankarki. W wycinankach tych, będących prawdziwymi dziełami sztuki, ujawnia się talent i kunszt wykonujących je twórczyń ludowych (opr. na podstawie A. i H. Świątkowscy, Łowicka sztuka ludowa, Warszawa 1996 r.).