Lotkę przekazali Krzysztof Wroński (miał olbrzymi udział w zabezpieczeniu znaleziska) i Piotr Marciniak (prezes Stowarzyszenia).

Dlaczego lotka ma wyjątkowy charakter?
Jest to jeden z nielicznych elementów samolotu z września 39 znaleziony w tak dużej części, w oryginalnym malowaniu, ze śladami walk 1939. Części znalezione do tej pory przez eksploratorów to szczątkowe fragmenty maszyn, których wielkości to kilkanaście centymetrów.

Przypomnijmy o historii znalezienia lotki (opis z marca 2014)
W marcu 2014 roku członek Stowarzyszenia Historycznego im.10 Pułku Piechoty i pasjonat militariów Krzysztof Wroński natrafił w okolicach wsi Bogoria koło Łowicza, na fragment skrzydła niewiadomego pochodzenia. Właścicielem skrzydła był Pan Stanisław ,który przechowywał je 70 lat w swoim gospodarstwie. Pan Stanisław przekazał je Krzysztofowi. Dokonano oględzin fragmentu części samolotu (w analizie pomagali Wojciech i Szymon Tomaszewscy pasjonaci lotnictwa z Fundacji „Było nie minęło”).

Analiza dała niesamowite wyniki. Okazało się ,że Krzysztof namierzył „lotkę”- prawego skrzydła samolotu PZL 23 „Karaś”. Odkrycie okazało się większe niż przypuszczano, gdyż do tej pory zachowało się tylko kilka części tak dużej wielkości z samolotów przedwojennego polskiego lotnictwa wojskowego (głównie pojedyncze blachy z poszycia). Znalezisko posiada ślady po kulach oraz dużo org. lakieru Szybka decyzja Krzyśka wraz z członkami Stowarzyszenia dała efekt w postaci wizyty członków ekipy „Było nie minęło” u „dziesiątaków”.

Lotka pochodziła z samolotu PZL 23 „Karaś”, wchodzącego w skład 34 eskadry rozpoznawczej (stan na 10.09 to 5 karasi i 1 RWD-8 ). Samolot rozbił się przy przymusowym lądowaniu po wcześniejszym ostrzelaniu, przy zapadającym zmierzchu 11 września pod Sobotą nad Bzurą.

Załoga w składzie; pilot por. Kosmowski, por. obs. Michalak, strz. samol. Wawrzak. Wszyscy przeżyli i powrócili do eskadry.