W gronie figur wybitnych sportowców wyrzeźbionych przez Brzozowskiego znaleźli się do tej pory Adam Małysz, Justyna Kowalczyk i Zbigniew Bródka, nasz zloty panczenista z Domaniewic.

Warto podczas wakacji, odwiedzić to wyjątkowe muzeum i obejrzeć nie tylko figury sportowców ale także pozostałą, niezwykle bogatą ekspozycję. Muzeum składa się obecnie z czterech pawilonów, w których eksponowanych jest ponad 600 drewnianych figur. 400 z nich poruszane jest za pomocą specjalnie skonstruowanego mechanizmu. Figurki skupione zostały w ruchome, tematyczne sceny.

Można tutaj obejrzeć m.in. scenę narodzin Pana Jezusa – Szopkę Bożonarodzeniową, procesję Bożego Ciała, jadące wozami łowickie wesele oraz króla Jana III Sobieskiego na czele husarii. Pokazana jest także praca na wsi oraz wyścig kolarzy.

W innym miejscu możemy podejrzeć ucztujących na weselu gości, którym przygrywają grajkowie. Jedna z prezentacji ukazuje „Cztery pory roku” i prace, jakie wykonywali w danej porze roku, mieszkańcy łowickiej wsi. Na szczególna uwagę zasługuje scena „Zimy”, gdzie właśnie Adam Małysz oddaje swój najdalszy skok, a Kamil Sobol płynie rzeka Bzurą swoim kajakiem.

W pawilonach znajduje się ponad 30 figur naturalnej wielkości, które ubrane są w oryginalne łowickie stroje. Najczęściej figury te są ruchome. Jest przedstawione wnętrze łowickiej izby, gdzie cztery gospodynie przędą na kołowrotkach, jedna robi masło w kierzynce a inna kołysze kolebką. Możemy też obejrzeć stare meble, a zwłaszcza kilkanaście łowickich skrzyń posagowych.

W dwóch ostatnich pawilonach zgromadzonych jest ponad 30 zaprzęgów konnych. Znajdują się tutaj bryczki i wolanty, którymi bogatsi chłopi jeździli do kościoła i na wesela, a także sanie i wozy chłopskie na drewnianych kołach. Są tu półkoszki, wasągi, wozy drabiniaste i inne. Na ścianie wisi 10 kompletów uprzęży końskich. Zgromadzone zostały również maszyny rolnicze, które pracowały w podwórku na polu. Budynki otoczone są pięknie utrzymanym i zadbanym ogrodem.

Muzeum Ludowe w Sromowie utrzymywane jest z własnych, rodzinnych funduszy. Założycielem Muzeum był Julian Brzozowski, urodzony 26 lutego 1925 r. w Zabostowie Dużym. Do Sromowa przybył w 1952 r. żeniąc się z Wandą Wasiotą. Julian Brzozowski był rolnikiem i pracował na 9 hektarowym gospodarstwie. Rzeźbieniem interesował się od najmłodszych lat, ale pierwsze figury do muzeum zaczął rzeźbić około 1955 r..

Początkowo rzeźbienie odbywało się w kuchni, gdzie żona gotowała obiady. W drewnie dłubał głównie w okresie zimowym, kiedy na wsi jest więcej czasu. Wyrzeźbione figury początkowo były przechowywane w dwóch pokojach mieszkalnych, a później również w garażu. Około 300 figur czekało na publiczne pokazanie prawie 20 lat.

Pierwszy pawilon wystawowy Julian Brzozowski wybudował za uzyskane z gospodarstwa pieniądze. Oficjalne otwarcie odbyło się 30 lipca 1972 roku. Następne 10 lat Julian brzozowski spędził nad projektowaniem i wykonaniem urządzeń poszczególnych ruchomych scen. Następne pawilony były oddane do zwiedzania w 1983, 1986 i 2001 roku.

Matka Juliana, Franciszka Brzozowska, była utalentowaną wycinankarką i hafciarką, robiła piękne łowickie pająki i kolorowe bibułkowe kwiaty (zmarła w 1974 r).Brat Franciszki, Stanisław Wojciechowski również był rzeźbiarzem, niestety, jego prace nie zachowały się do dzisiejszy czasów. Julian odwiedzając wuja był zachwycony jego figurkami, a zwłaszcza grajkami, którzy po poruszeniu korbką, zaczynali się poruszać.

Możliwe, że to było zalążkiem pomysłu na stworzenie własnego muzeum. Żona Juliana, Wanda Brzozowska (1931-2003) zawsze wspierała męża w jego nietypowych planach. Sama wykonywała łowickie pająki, wycinanki i bibułkowe bukiety. Julian Brzozowski zmarł 8 marca 2002 r. i jest pochowany w Kompinie.

Zdolności do rzeźbienia ma również brat Juliana, Krystian Brzozowski, który mieszka we Włocławku. W muzeum w Sromowie można obejrzeć jego płaskorzeźby pod tytułem: "Współczesna historia Polski w rzeźbie". Obecnie właścicielem muzeum jest Wojciech Brzozowski (syn Juliana), który rzeźbi od połowy lat 80-tych.

Jego figurki są dołączone do ruchomych scen i można je oglądać we wszystkich pawilonach oraz w ogrodzie przy muzeum. Wojciech prowadzi 10-cio hektarowe gospodarstwo oraz dba o sprawy związane z utrzymaniem muzeum. Jego żona, Renata, zajmuje się wykonywaniem łowickich pająków, które można oglądać w muzeum.

Siostra Wojciecha, Maria Kosińska jest uzdolnioną malarką i wycinankarką. Jej wycinanki można oglądać wewnątrz pawilonów. Maria namalowała wszystkie obrazy olejne na płótnie i krajobrazy przy poszczególnych ruchomych scenach. Druga siostra, Ewa Barbara Zabost, jest hafciarką. Zajmuje się wyszywaniem haftem krzyżykowym oraz płaskim. Jej prace również można oglądać na terenie muzeum.

Młodszy brat Wojciecha, Michał, zajmuje się rzeźbieniem drobnych ptaszków i prowadzeniem własnego gospodarstwa. Zdolności plastyczne przejawiają również wnukowie Juliana i Wandy Brzozowskich.

W dniu otwarcia muzeum, a więc 30 lipca 1972 roku mieszkańcy Łowicza i okolic mogli obejrzeć około 300 drewnianych rzeźb, wystawionych w jednym tylko wówczas pawilonie (dziś są cztery), przygotowanych do tego, aby tworzyły ruchome sceny. Nie było jeszcze mechanizmu oraz silników napędzających figury, które dopiero miały powstać. Dziś jest inaczej. Muzeum stale się rozwija, czego dowodem są zakładane przez Wojciecha Brzozowskiego, nowe mechanizmy figur za każdym razem czeka na nas, więc coś zawsze ciekawego i zaskakującego.

Kto jeszcze nie oglądał ruchomych figur w muzeum Brzozowskich, powinien to zrobić jak najszybciej. Wrażenia bezcenne.

Szczegółowe informacje o muzeum można znaleźć na stronie www.muzeumludowe.pl