Anna Jaszczyńska z wyksztalcenia jest prawniczką. Na co dzień związana z warszawską grupą „Droga ikony”, która działa przy Zakonie Jezuitów. Członkowie tej grupy piszą ikony w ramach wspólnych warsztatów. Ikony Pani Anny dotychczas prezentowane były m.in. w Warszawie, Poznaniu i Stalowej Woli. Obecnie również w Łowiczu.

Wystawa prezentowana będzie do 25 maja w godzinach pracy biblioteki.

Cym są Ikony? To obrazy sakralne powstałe w kręgu kultury bizantyńskiej, wyobrażające postacie świętych, sceny z ich życia, sceny biblijne lub liturgiczno-symboliczne, charakterystyczne dla chrześcijańskich Kościołów wschodnich, w tym prawosławnego i greckokatolickiego. Pierwowzorem ikon były prawdopodobnie portrety grobowe z Fajum lub wczesnochrześcijańskie malarstwo katakumbowe. Ale do końca nie zostało to wyjaśnione przez badaczy i historyków sztuki. Według tradycji autorem pierwszych ikon był Łukasz Ewangelista.

Genezę ikony wywodzi się z portretowego malarstwa późnoantycznego. W okresie kształtowania się sztuki chrześcijańskiej słowem „ikona” określano na chrześcijańskim Wschodzie, w krajach pozostających pod wpływami Bizancjum, wszystkie przedstawienia Chrystusa, Matki Bożej, aniołów, świętych i scen historycznych z Pisma Świętego niezależnie od tego, w jakiej technice były wykonane.

W czasach nowożytnych pojęciem tym zaczęto nazywać tylko obrazy przenośne (malowane, rzeźbione, wykonane w emalii lub mozaice), niezwiązane z architekturą. Istnieją przekazy z drugiej połowy VI wieku o cudach dokonywanych przez ikony. Najstarsze zachowane ikony pochodzą z VI wieku z klasztoru św. Katarzyny na Synaju.

Malarstwo ikonowe rozwijało się w Bizancjum, aż do jego upadku w XV wieku, oraz na terenach objętych wpływami kultury bizantyńskiej, czyli w Grecji, Serbii, na Bałkanach, w średniowiecznej Italii oraz na Rusi. Najstarsze zachowane do naszych czasów ikony pochodzą z VI wieku. Najbardziej reprezentatywne dla tego okresu są zwłaszcza trzy dzieła przedstawiające: świętego Piotra, Chrystusa Pantokratora oraz Marię z aniołami i ze świętymi Teodorem i Jerzym.

Ikony pisze się na drewnianej desce poprzez naklejenie na niej tkaniny na której powstaje obraz zabezpieczany kilkukrotnymi warstwami pokostu, szelaku, wosku lub lakieru na bazie oleju. Dodatkowo obraz jest złocony